ΤΕΧΝΙΚΗ ΜΠΑΛΕΤΟΥ

Marie Taglioni, πρωτοπόρος της δουλειάς πουέντ. 

Η τεχνική του μπαλέτου είναι οι θεμελιώδεις αρχές της κίνησης και της φόρμας του σώματος που χρησιμοποιούνται στο μπαλέτο^[3]. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της τεχνικής μπαλέτου είναι η προσέλευση. που είναι η προς τα έξω περιστροφή των ποδιών και των ποδιών που προέρχονται από το ισχίο. Αυτό εισήχθη για πρώτη φορά στο μπαλέτο από τον βασιλιά Λουδοβίκο XIV επειδή του άρεσε να επιδεικνύει τις γυαλιστερές πόρπες στα παπούτσια του όταν έπαιζε τους δικούς του χορούς. Υπάρχουν πέντε θεμελιώδεις θέσεις των ποδιών στο μπαλέτο και ονομάζονται αριθμητικά ως πρώτη έως πέμπτη θέση. Όταν εκτελούν άλματα και άλματα, οι χορευτές του κλασικού μπαλέτου προσπαθούν να εκθέσουν μπαλον, την εμφάνιση να επιπλέει για λίγο στον αέρα.  

Η τεχνική Pointe είναι το μέρος της τεχνικής μπαλέτου που αφορά την εργασία pointe, στην οποία ένας χορευτής μπαλέτου στηρίζει όλο το βάρος του σώματος στις άκρες των πλήρως εκτεταμένων ποδιών σε ειδικά σχεδιασμένα και χειροποίητα παπούτσια pointe. Σε επαγγελματικές εταιρείες, τα παπούτσια είναι φτιαγμένα για να εφαρμόζουν τέλεια στα πόδια των χορευτών.