ΜΕΘΟΔΟΙ
Υπάρχουν πολλά τυποποιημένα, ευρέως διαδεδομένα, κλασικά συστήματα εκπαίδευσης μπαλέτου, το καθένα σχεδιασμένο να παράγει μια μοναδική αισθητική ποιότητα από τους μαθητές του. Ορισμένα συστήματα ονομάζονται από τους δημιουργούς τους. Αυτά ονομάζονται συνήθως μέθοδοι ή σχολές
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΜΠΑΛΕΤΟΥ
Οι μαθητές συνήθως μαθαίνουν την ορολογία του μπαλέτου και την προφορά, το νόημα και την ακριβή μορφή και κίνηση του σώματος που σχετίζονται με κάθε όρο. Δίνεται έμφαση στην ανάπτυξη της ευελιξίας και την ενδυνάμωση των ποδιών, των ποδιών και
ΤΕΧΝΙΚΗ ΜΠΑΛΕΤΟΥ
Η τεχνική του μπαλέτου είναι οι θεμελιώδεις αρχές της κίνησης και της φόρμας του σώματος που χρησιμοποιούνται στο μπαλέτο. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της τεχνικής μπαλέτου είναι η προσέλευση. που είναι η προς τα έξω περιστροφή των ποδιών και των ποδιών
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΛΑΣΙΚΟΥ ΜΠΑΛΕΤΟΥ
Πριν αναπτυχθεί το κλασικό μπαλέτο, το μπαλέτο βρισκόταν σε μια περίοδο που αναφέρεται ως ρομαντική εποχή. Το ρομαντικό μπαλέτο ήταν γνωστό για την αφήγηση του και συχνά είχε μια πιο απαλή αισθητική. Το κλασικό μπαλέτο δημιουργήθηκε όταν ένας δεξιοτέχνης του
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕΘΟΔΟΥ ΜΠΑΛΕΤΟΥ
Πολλές γνωστές μέθοδοι μπαλέτου έχουν πάρει το όνομά τους από τους εμπνευστές τους. Για παράδειγμα, δύο κυρίαρχα συστήματα από τη Ρωσία είναι γνωστά ως η μέθοδος Vaganova μετά την Agrippina Vaganova και η μέθοδος Legat, από τον Nikolai Legat.
ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΜΠΑΛΕΤΟ
Ένας χορευτής που εκπαιδεύτηκε με τον Balanchine και απορρόφησε μεγάλο μέρος αυτού του νεοκλασικού στυλ ήταν ο Mikhail Baryshnikov. Μετά τον διορισμό του Baryshnikov ως καλλιτεχνικού διευθυντή του American Ballet Theatre το 1980, συνεργάστηκε με διάφορους σύγχρονους χορογράφους, με πιο αξιοσημείωτη την Twyla Tharp.
ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΟ ΜΠΑΛΕΤΟ
Ο George Balanchine συχνά θεωρείται ότι ήταν ο πρώτος πρωτοπόρος αυτού που είναι σήμερα γνωστό ως νεοκλασικό μπαλέτο, ένα στυλ χορού μεταξύ του κλασικού μπαλέτου και του σημερινού σύγχρονου μπαλέτου. Ο Τιμ Σολ, συγγραφέας του Από την Πετίπα στον Μπαλαντσίν, θεωρεί τον Απόλλωνα του Μπαλανσίν (1928) ως το
ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ
Μετά τη μετακίνηση των Ρωσικών Μπαλέτων στη Γαλλία, το μπαλέτο άρχισε να έχει ευρύτερη επιρροή, ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Από το Παρίσι, μετά από διαφωνίες με τον Ντιαγκίλεφ, ο Φόκιν πήγε στη Σουηδία και μετά στις ΗΠΑ και εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη.
Η ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΡΩΣΙΚΑ ΜΠΑΛΕΤΑ
usses. Αποτελούνταν από χορευτές από τη ρωσική εξόριστη κοινότητα στο Παρίσι μετά την Επανάσταση. Ο Diaghilev και ο συνθέτης Igor Stravinsky ένωσαν τα ταλέντα τους για να ζωντανέψουν τη ρωσική λαογραφία στο The Firebird and Petrushka σε χορογραφία του Fokine.
ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ ΜΠΑΛΕΤΟ
Το ρομαντικό κίνημα στην τέχνη, τη λογοτεχνία και το θέατρο ήταν μια αντίδραση ενάντια στους τυπικούς περιορισμούς και τους μηχανισμούς της εκβιομηχάνισης.Το zeitgeist οδήγησε τους χορογράφους να συνθέσουν ρομαντικά μπαλέτα που εμφανίζονταν ανάλαφρα, ευάερα και ελεύθερα, τα οποία θα λειτουργούσαν